Ég fékk þessa saklausu spurningu í póstinum frá Púlsinum í dag. Hvort vil ég bók eða blóm? Ekki veit ég hvað þeim stendur til með þessu - er ekki Valentínusardagurinn liðinn? En hvað um það - þessi fullkomlega óhlutdræga könnun (sem minntist ekki einu orði á að hún væri á vegum Eddu fyrr en maður var búinn að svara) setti fram sína tvo möguleika á sérlega útlitsfagran og smekklega hátt:



Já ég - sjálfur bókmenntafræðingurinn - svaraði "blóm". Þrátt fyrir hina mjög svo lævísu sálfræði sem reynt var að beita á mig af alefli ("Hvort viltu þetta ótrúlega fagra og glansandi bókmenntaverk sem á eftir að valda byltingu í lífi þínu eða þenna óæta arfa með lús?") Ég fékk þennan gamla Kók vs. Pepsí fiðring sem ég fann gjarnan fyrir á Heimssýningunum í gamla daga þar sem ég stefndi alltaf fyrst á Pepsi-áskorunar básinn og valdi glaðhlakkandi Kók bara af því að ég gat fundið bragðmun - ólíkt venjulegu miðaldra kaffidrykkjufólki sem valdi það sem sætara var (Pepsi). Staðreyndin er nú samt sú að ég vil virkilega frekar blóm heldur en bók. Bækur get ég keypt handa mér sjálf - ég er sérvitur á bækur og treysti ekki öðrum til að velja handa mér - topptíu listinn fyrir jól á til að safna ryki uppi í minni hillu. Blóm eru hins vegar alltaf ánægjuleg gjöf og þar sem ég tími ekki að kaupa þau sjálf fæ ég þau varla öðruvísi.