Ég fór í bíó í gærkvöldi efir leikæfingu. Ligga ligga lá! Sá myndina "The Day after Tomorrow". Hún var alveg eins og ég átti von á. Hefði mátt vera aðeins meira stórslysa-klám en annars skilaði hún sínu. Ég get ekki komið með betri gagnrýni en þessa.

Óli og frumvarpið. Almannarómur segir að hann gerði góðan hlut. Ég er nokkuð sammála almannarómi og sé enga ástæðu til að endurtaka það sem margtuggið er. Hins vegar sló það mig í gær hversu sjaldan eitthvað gerist á Íslandi. Þar sem ég horfði í óvenju taugaveiklaðan forseta voran reyna að koma sér að efninu uppgötvaði ég að ég hafði búist við því að hann mundi skrifa undir. Var fastlega búin að gera ráð fyrir því. Því þannig fara hlutirnir alltaf. Almúginn tuðar og ráðamennirnir segja "jú víst" og svo tuðar almúginn aðeins meira - ekkert gerist og almúginn finnur sér eitthvað annað að tuða yfir. Það er Íslendinga hátturinn. Og nú þurfum við skyndilega að bera ábyrgð á tuðinu í okkur og það er bara soldið skerí.