fimmtudagur, janúar 22, 2004

Maður lærir eitthvað nýtt á hverjum degi.

Fyrir nokkrum vikum lærði ég t.d. að þegar hringt er dyrabjöllunni og maður á ekki von gestum borgar sig að svara í dyrasímann - og ekki opna bara því annars fær maður tækifæri til að kynnast handrukkurum.

Í gær lærði ég að köttur sem hræðist eigin skugga og laumast út um glugga mun ávallt enda á sama stað; undir rúmi í kjallaranum.

Í morgun gerði ég þá merkilegu uppgötvun að með maður sofnar liggjandi á hitapúða vaknar maður með kláða dauðans. Jafnvel þótt stillt hafi verið á minnsta hita.

Og á þessarri stundu er að renna upp fyrir mér ljós að þegar manneskja jafn léleg og ég í skák stingur upp á slíkum leik en getur ekki haft hugann 100% við hann mun hún sennilega tapa.

Hana - þar hélt biskupinn minn af stað í sjálfsmorðsárás!

Engin ummæli: