Borarnir eru í fullu fjöri í dag og hafa hamlandi áhrif á heilastarfsemina. Það kallar á talsvert erfiði bara að koma út úr sér setningu sem endar í punkti - hvað þá að hún hafi eitthvað innihald. Ég vil kenna eilífum lyftuframkvæmdum um alla mína blogg erfiðleika.

Skyndilega er farið að sjá fyrir endann á þessu leikriti. Aðeins 3 sýningar eftir! Á morgun, á miðvikudaginn eftir viku og laugardaginn 17. apríl og er það ljúfsár tilfinning. Sár vegna þess að hópurinn er góður og það verður leitt að skilja við hann og ljúf vegna þess að maður er farinn að fá aðeins meiri leið á sumum atriðum heldur en öðrum. Ef ég á að vera fullkomlega hreinskilin þá fékk ég leið á fjandans partý senunni á fyrstu æfingu og ekki hefur ánægjustuðullinn vaxið síðan. Sennilega vegna þess að ég veit aldrei hvað ég er að gera og biðla til Belsebúbs í hvert skipti að áhorfendur taki ekki eftir því. Ég vona bara að þeir fókusi á fólkið sem talar.

Er að herða upp hugann til að hefja eldhúsframkvæmdir. Er með eldhúsinnréttingu dauðans - illa hannað hvítt skápaskrímsli frá Ikea sem er ekki mögulegt að þrífa! Gerir það að verkum að það er alveg sama hvað ég geri - eldhúsið virkar alltaf jafn óþrifalegt og sjabbí. En nú skulu ljótu, hvítu borðplöturnar fá að fjúka og ný grá plata komin í staðinn. Ja ný og ekki ný - það er hægt að finna alls konar nytsamlega hluti í geymslum Fasteigna ríkissjóðs. Skíturinn ætti a.m.k. ekki að sjást. Er að hugsa um að skella mér á "nýjan" vask líka. Og kannski ég hirðinn háfinn sem enginn var að nota - ýmislegt kemur til greina. Pabbi eru búinn að samþykkja að setja þetta upp yfir páskana þannig að það verður víst ekki flóafriður í húsinu í fríinu. En verður að gerast einhvern tímann.