Aldrei hélt ég að ég myndi segja þetta; en fyrst við lifum í landi þar sem ekki aðskilið ríki og kirkja hvernig væri nú að halda hvíldardaginn heilagan og EKKI BORA Í STEINVEGGI Í NÆSTU ÍBÚÐ ÞEGAR MAÐUR ER AÐ REYNA AÐ SLAPPA AF EFTIR VEL HEPPNAÐ FRUMSÝNINGARPARTÝ!

Ahemm.

Frumsýning á Jólaævintýrinu tókst með eindæmum vel - smávægileg klikk eru bara skemmtileg þegar allir eru það vel með á nótunum að auðvelt er að snúa sig út úr þeim. Ég held svei mér þá að við séum með hina fullkomnu sýningu í höndunum hvað áhorfendamarkhóp varðar. Á genaralprufu samanstóð salurinn ca. 75% af krökkum sem fundu svo til með Tomma litla og lifðu sig inn í alla dramatíkina af heilum hug. Þau voru minna að fatta klámkjaftinn í Móra eða vísanir í Miklabæjar-Sólveigu. Frumsýningargestir voru hins vel upplýstir og með sóðalegan hugsunarhátt en eitthvað urðu raunir Tomma litla og fjölskyldu hans afskipar. Ja, afskiptari í öllu falli. En það er allt í lagi því þarna er klárlega að finna eitthvað fyrir alla.

Síðan var skálað og öllum klappað vel í bak og fyrir og síðan skálað soldið meir ... og meir ...

Ég kom heim til mín kl. ca. 6 um morgun sem segir allt sem segja þarf ef menn hafa einhvern tímann upplifað Hugleikspartý.

Nú er kominn tími til iðrast Ebbi að sækja bílinn.